نوروز؛ جشن نو شدن زمان و نوید بخشی بهار

نوروز، جشنی باستانی و فراتر از آیینی سنتی است و نقطه عطفی در گذر زمان و نمادی از امید، تجدید حیات و شکوفایی به شمار می‌رود. این جشن که ریشه در فرهنگ غنی ایرانی دارد، با فرا رسیدن اعتدال بهاری، نه‌تنها طبیعت را از خواب زمستانی بیدار می‌کند که جان‌های خسته را نیز با نوای بهار و امیدواری به آینده‌ای روشن، جانی دوباره می‌بخشد. نوروز، فرصتی است برای زدودن غبار کهنگی از دل و جان، آشتی با طبیعت و استقبال از زیبایی‌های هستی. این مقاله از کامبیز به بررسی ابعاد مختلف نوروز از اهمیت و پیشینه تاریخی گرفته تا آیین‌ها و سنت‌های زیبای آن و نقش آن در فرهنگ و ادبیات ایران و جایگاه جهانی این جشن می‌پردازیم. با ما همراه باشید تا در این سفر به دنیای رنگارنگ نوروز، غرق در شکوه این آیین دیرین شویم.

 اهمیت و پیشینه تاریخی نوروز

نوروز، جشنی با قدمتی هزاران ساله، نه‌تنها در تقویم ایرانیان بلکه در قلب و جان آن‌ها ریشه دوانده است.  این جشن، قدمتی بیش از ۳هزار سال دارد. تاریخچه این جشن به دوران باستان و آیین‌های کهن ایرانی باز می‌گردد. بعضی ریشه آن را به دوران جمشید پادشاه اسطوره‌ای ایران نسبت می‌دهند و آن را جشن غلبه نور بر تاریکی و اعتدال بهاری می‌دانند. نوروز از دوران هخامنشیان آغاز شد و از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بود و در تخت جمشید جشن‌های باشکوهی به مناسبت آن برگزار می‌شده و در دوران ساسانیان و پس از آن در دوران اسلامی نیز حفظ شد.

بعضی معتقدند نوروز ریشه در آیین‌های باستانی زرتشتی دارد و به دوران پیش از هخامنشیان بازمی‌گردد. براساس اسطوره‌های ایرانی، جمشید، پادشاه افسانه‌ای ایران، نوروز را بنیان نهاد. در شاهنامه فردوسی آمده است که جمشید پس از نجات جهان از زمستانی سخت و طولانی، روزی را که خورشید در آسمان به تعادل رسید «نوروز» نامید و از آن پس، این روز به‌عنوان آغاز سال نو جشن گرفته شد.

اهمیت نوروز در گذر زمان نه‌تنها کم نشده که نمادی از هویت ملی و فرهنگی ایرانیان، استوارتر نیز شده است. این جشن در طول تاریخ، فرازونشیب‌های بسیاری را پشت سر گذاشته؛ اما همچنان با شکوه و عظمت، نسل‌به‌نسل منتقل شده و به‌عنوان میراثی ارزشمند، پاس داشته می‌شود. نوروز فراتر از یک جشن ملی، پیام‌آور صلح، دوستی و مهر بین اقوام و فرهنگ‌های مختلف است.

نوروز و ارتباط آن با فرهنگ ایرانی

نوروز، آیینه تمام نمای فرهنگ غنی و پربار ایرانی است. این جشن، تجلی‌گاه ارزش‌های والای انسانی همچون امید، صلح، هم‌بستگی، نوع‌دوستی و احترام به طبیعت است که همگی در تار و پود فرهنگ ایرانی تنیده شده‌اند. نوروز فرصتی برای بازگشت به خویشتن، تجدید عهد با ارزش‌های فرهنگی و بازآفرینی هویت ایرانی است.

نوروز علاوه‌بر اینکه جشنی بزرگ است؛ سبک زندگی محسوب می‌شود. آیین‌ها و سنت‌های نوروزی، همچون خانه تکانی، سبزه‌آرایی، سفره هفت سین و عید دیدنی، همگی در راستای پالایش روح و جسم، ایجاد نظم و زیبایی در زندگی و تقویت روابط اجتماعی شکل گرفته‌اند. نوروز، بستری برای تجلی هنر، ادبیات و موسیقی ایرانی است. از سفره‌های رنگین هفت‌سین گرفته تا شعرهای نوروزی و موسیقی‌های شاد، همگی نشان از ذوق هنری و فرهنگ غنی ایرانی دارند.

نوروز و ارتباط آن با فرهنگ ایرانی

تهیه کننده

تحقیق و ترجمه کامبیز

موضوع

نوروز

تاریخ پست مقاله

۶ فروردین ۱۴۰۴

اینستاگرام

آیین و سنت‌های نوروزی در ایران

نوروز با آیین‌ها و سنت‌های زیبا و پرمعنایی همراه است که هر کدام نمادی از مفاهیم ارزشمند فرهنگی و اجتماعی هستند. در ادامه به برخی از مهم‌ترین این آیین‌ها اشاره می‌کنیم:

خانه تکانی در نوروز

خانه تکانی، به معنای زدودن غبار کهنگی از خانه و آماده‌سازی آن برای استقبال از بهار و سال نو، نمادی از پاکیزگی، نوشدن و آمادگی برای تحول است. این سنت نه‌تنها شامل تمیزکردن فیزیکی خانه می‌شود، به نوعی پاکسازی روح و جسم از خستگی‌ها و آلودگی‌های یک سال گذشته را هم تعبیر می‌کند. با خانه تکانی، افراد به نوعی از انرژی‌های منفی گذشته رها شده و با آمادگی بیشتری به استقبال فصل بهار و سال نو می‌روند.

مراسم چهارشنبه سوری از آداب و رسوم قبل از عید نوروز

چهارشنبه سوری، جشنی که در شب آخرین چهارشنبه سال برگزار می‌شود، مقدمه‌ای برای استقبال از نوروز است. آتش‌بازی، پریدن از روی آتش و خواندن شعرهای شاد از رسوم اصلی این جشن است. آتش در چهارشنبه سوری، نمادی از پاکسازی و دورکردن بدی‌ها و استقبال از روشنایی و گرماست. «سرخی تو از من، زردی من از تو» جمله‌ای است که هنگام پریدن از روی آتش خوانده می‌شود و نمادی از انتقال بیماری و پلیدی به آتش و گرفتن سلامتی و شادابی از آن است.

سبزکردن سبزه برای عید نوروز

از دیگر رسوم زیبای نوروزی سبزکردن سبزه است که نمادی از رویش، سرسبزی، برکت و امید به زندگی دوباره است. سبزه که معمولاً از دانه‌های گندم، جو، عدس، قره ماش و ... تهیه می‌شود، در روزهای پایانی اسفندماه کاشته شده و با رسیدن به عید، زینت‌بخش سفره هفت سین می‌شود.  رشد سبزه، نمادی از چرخه زندگی و نویدبخش سالی پربار و پربرکت است.

سبزکردن سبزه برای عید نوروز

دعای سال تحویل

در زمان تحویل سال، خانواده‌ها معمولاً با هم جمع می‌شوند و در کنار سفره هفت سین، دعاهای خاصی می‌خوانند. در دعای سال تحویل؛ خوش‌بختی، سلامتی، موفقیت و شادمانی در سال جدید را طلب می‌کنند.  دعای معروف یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ‌، یَا مُدَبِّرَ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ یَا مُحَوِّلَ الْحَوْلِ وَ الْأَحْوَالِ حَوِّلْ حَالَنَا إِلَی أَحْسَنِ الْحَالِ.

حاجی فیروز از معروف ترین نمادهای عید نوروز

حاجی فیروز یکی از معروف‌ترین نمادهای عید نوروز در ایران است. این شخصیت با لباس‌های رنگارنگ، کفش‌ و کلاه خاص به خیابان‌ها می‌آید و با خواندن اشعار مرتبط با نوروز و شخصیت حاجی فیروز، بازی با کودکان فضایی شاد و مفرح را ایجاد می‌کند. حاجی فیروز نشان‌دهنده پیروزی نور بر تاریکی زمستان، فرا رسیدن نوروز و سال نو است.

زیارت درگذشتگان و اهل قبور

یکی از آداب ایرانیان قبل از فرا رسیدن عید نوروز زیارت درگذشتگان و اهل قبور است. مردم در آخرین پنجشنبه سال به آرامگاه‌های عزیزان ازدست‌رفته‌شان می‌روند. معمولاً گل، گلدان یا سبزه‌های سال نو را به همراه خوراکی‌هایی که نذورات و خیرات است به همراه خود می‌برند که این کار نشانه احترام و پاسداشت یاد و خاطر پیشینیان است.

چیدن سفره هفت سین

سفره هفت سین، مهم‌ترین و زیباترین بخش آیین‌های نوروزی است. این سفره با هفت عنصر نمادین چیده می‌شود که با حرف «سین» آغاز می‌شوند و نمادی از آرزوها و امیدهای سال نو هستند. سیب، نماد سلامتی و زیبایی؛ سیر، نماد تندرستی و قناعت؛ سمنو، نماد برکت و فراوانی؛ سنجد، نماد عشق و دلبستگی؛ سرکه، نماد صبر و تحمل؛ سبزه، نمادی از رویش و سرسبزی و سماق که نمادی از طلوع و برکت است. هر کدام از این عناصر، نمادی از مفاهیم ارزشمند زندگی هستند.

علاوه‌بر این هفت سین اصلی، عناصر دیگری همچون آینه، نمادی از صفا و روشنایی، شمع که نمادی از نور و گرما، ماهی قرمز هم نماد زندگی و پویایی، تخم مرغ رنگی که نمادی از باروری و زایش است و کتاب مقدس قرآن که به‌عنوان نمادی از آگاهی و خرد بر سر سفره هفت سین قرار می‌گیرند.

شور مخلوط

پخت غذاهای سنتی / سبزی پلو با ماهی غذای محبوب عید نوروز

در روزهای قبل از عید نوروز، مردم معمولاً غذاهای سنتی را می‌پزند. از محبوب‌ترین غذاهای عید نوروز، سبزی پلو با ماهی است. این غذا با سبزی‌های مختلف پلویی و گوشت ماهی در شب سال پخته می‌شود. در بعضی مناطق رشته پلو را در شب سال می‌پزند.

عید نوروز از چه زمانی شروع شد

تاریخچه عید نوروز بسیار قدیمی است و به دهه‌های قبل از میلاد برمی‌گردد. این عید در دوران امپراتوری ایرانی، به‌ویژه در زمان شاهنشاهی هخامنشیان، به‌عنوان عیدی رسمی پذیرفته شده بود. در این دوران، نوروز به‌عنوان عید نوپایی و بهزیستی در سراسر امپراتوری ایرانی جشن گرفته می‌شد. با پیشرفت زمان، عید نوروز در فرهنگ و تاریخ ایرانی ریشه دواند و از مهم‌ترین جشن‌های ملی محسوب می‌شد.

عید دیدنی نوروزی

عید دیدنی، سنت دلنشین دیدوبازدید از اقوام، دوستان و آشنایان در ایام نوروز، فرصتی برای تجدید دیدار، تحکیم روابط خانوادگی، اجتماعی و گسترش صمیمیت و محبت است. در این سنت زیبا، بزرگ‌ترها محترم شمرده می‌شوند و کوچک‌ترها با دریافت عیدی، شادمان می‌شوند. عید دیدنی، نمادی از همبستگی اجتماعی و اهمیت روابط انسانی در فرهنگ ایرانی است.

سیزده بدر

سیزدهمین روز نوروز، معروف به «سیزده‌به‌در»، روزی است که مردم به دامان طبیعت می‌روند و با طبیعت‌گردی این روز را جشن می‌گیرند. برخی منابع از نحسی عدد ۱۳گفته‌اند و برخی دیگر عدد ۱۳ را روز قدرت و تغییر می‌دانند و به ماجرای آفرینش هستی مرتبط می‌کنند. در این روز هنگام رفتن به طبیعت، خوب است به آن آسیب نرسانیم کودکان و نوجوانان را به ماهیت سیزده بدر و ارزشمندی طبیعت آگاه کنیم. در این روز، خیلی از ایرانیان سبزه‌های سفره هفت‌سین را به آب می‌سپارند که نماد رهایی از غم و اندوه است. مراسم سیزده بدر نه‌تنها در ایران که در همه کشورهایی که نوروز را برگزار می‌کنند، وجود دارد.

چرا عید نوروز ۱۳ روز است

عید نوروز ۱۳ روز است. این ۱۳ روز مراحل مختلف نوپایی را نشان می‌دهد. ایرانیان باستان بر این باور بودند که آفرینش جهان ۱۲هزار سال طول کشید. به همین دلیل آن‌ها ۱۲ روز آغازین بهار را به‌علت حیات دوباره طبیعت و کائنات، به شادمانی می‌پرداختند. حسن ختام این ۱۲ روز نیز روز سیزدهم بود که آن را با هدف دورکردن شر و بدی، بیماری و آماده شدن برای سال جدید، جشن می‌گرفتند؛ به این جشن نیز سیزده‌به‌در می‌گویند.

اهمیت فرهنگی و اجتماعی نوروز

نوروز، فراتر از جشن خانوادگی است که اهمیت فرهنگی و اجتماعی عمیقی دارد. این جشن، نقش به‌سزایی در تقویت اتحاد ملی، حفظ هویت فرهنگی و انتقال ارزش‌های نسلی دارد. نوروز، فرصتی برای تجدید میثاق با ارزش‌های فرهنگی و تاریخی ایران و گرامی‌داشت میراث گذشتگان است.

در سطح اجتماعی، نوروز موجب تقویت روابط خانوادگی و اجتماعی، گسترش صلح و دوستی و ایجاد نشاط و شادابی در جامعه می‌شود. تعطیلات نوروزی، فرصتی مناسب برای سفر، استراحت و تجدید قواست که به بهبود روحیه عمومی جامعه کمک می‌کند. نوروز، با ایجاد حس نوشدن و امید، نقش مهمی در افزایش انگیزه و پویایی افراد و جامعه ایفا می‌کند

نوروز در فرهنگ و ادبیات ایران

نوروز، همواره الهام‌بخش هنرمندان و ادیبان ایرانی بوده است. اشعار بسیاری در وصف نوروز و زیبایی‌های بهار سروده شده که در دیوان‌ها وجود دارد. شاعران بزرگ ایرانی همچون حافظ، سعدی، مولوی و فردوسی در آثار خود به نوروز اشاره کرده و از آن به‌عنوان نمادی از امید، عشق و تجدید حیات یاد کرده‌اند.

در ادبیات شفاهی ایران هم، نوروز جایگاه ویژه‌ای دارد. داستان‌ها، متل‌ها و ترانه‌های بسیاری درباره نوروز وجود دارد که نسل‌به‌نسل منتقل شده و بخشی از فرهنگ عامه ایرانیان را تشکیل می‌دهند. نقاشی‌ها، موسیقی‌ها و هنرهای تجسمی هم همواره از نوروز الهام گرفته و جلوه‌های زیبای این جشن را به تصویر کشیده‌اند.

نوروز در سطح جهانی

نوروز، علاوه‌بر اینکه جشنی ملی در ایران است جشنی بین‌المللی هم محسوب می‌شود. این جشن در بسیاری از کشورهای منطقه همچون افغانستان، تاجیکستان، جمهوری آذربایجان، قزاقستان، قرقیزستان، ترکمنستان، ازبکستان و ترکیه نیز با شکوه و عظمت برگزار می‌شود. نوروز در سال ۲۰۱۰ به‌عنوان میراث فرهنگی ناملموس بشر در سازمان یونسکو به ثبت رسید و در سال ۲۰۱۶، مجمع عمومی سازمان ملل متحد، ۲۱ مارس (اول فروردین) را به‌عنوان روز بین‌المللی نوروز به رسمیت شناخت. این به رسمیت شناختن جهانی، نشان از اهمیت و جایگاه نوروز به‌عنوان یک جشن فرهنگی با پیام‌های انسانی و صلح‌طلبانه دارد.  نوروز، پلی بین فرهنگ‌ها و تمدن‌ها و پیام‌آور صلح، دوستی برای جهانیان است.

سخن پایانی درباره نوروز

نوروز، جشنی باستانی و فراتر از یک آیین سنتی، نمادی از نوشدن زمان، تجدید حیات و امید به آینده‌ای روشن است. این جشن، ریشه در فرهنگ غنی ایرانی دارد و با آیین‌ها و سنت‌های زیبا و پرمعنای خود، پیام‌آور ارزش‌های والای انسانی مانند صلح، دوستی، اتحاد و احترام به طبیعت است. در این مقاله از روزنگار کامبیز به نوروز  به‌عنوان فرصتی برای زدودن غبار کهنگی از دل و جان، آشتی با طبیعت و استقبال از زیبایی‌های هستی  پرداختیم. بیایید در نوروز هر سال با تجدید پیمان با ارزش‌های فرهنگی خود، به استقبال بهار و سال نو برویم و با امید و انگیزه بیشتر، برای ساختن جهانی بهتر گام برداریم. شما نوروز را چگونه برگزار می‌کنید؟

سوالات متداول در مورد نوروز

نوروز دقیقا چه زمانی جشن گرفته می‌شود؟

نوروز در اولین روز بهار و هم‌زمان با اعتدال بهاری در نیمکره شمالی جشن گرفته می‌شود. این روز معمولاً ۲۰ یا ۲۱ مارس در روزشمار میلادی و اول فروردین در تقویم هجری شمسی است.

هفت سین به‌دلیل نمادین بودن عناصر آن و ارتباطشان با سال نو، مهم‌ترین بخش نوروز محسوب می‌شود.

 نوروز به معنای «روز نو» و نمادی از آغاز سال نو و نوشدن طبیعت است.

قدمت نوروز به چندین هزار سال قبل باز می‌گردد و ریشه در آیین‌های باستانی ایران دارد.

می‌توانیم با جمع‌آوری زباله‌ها، نریختن زباله‌ریزی در محیط طبیعی، آسیب‌نزدن به گیاهان و حیوانات و دیگر اجزای مربوط به حفاظت از محیط زیست به حفاظت از طبیعت کمک کنیم.

سخن پایانی درباره نوروز

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *